Koptu koptu kıyametler koptu!

İşte geçenlerde bir kıyamet kopmuş ki sormayın. Böyle her yer alt-üst olmuş falan. Dünya kalmamış ortada hani. Olay da şöyle. Uyuyorum tam, bir baktım birileri dürtüyor beni, aramızdaki konuşma da şu:
-Nereye gidiyoruz, ne dürtüyorsun ya?
-Bambaşka bir yere!
-Ama annem bana tanımadıklarımla konuşmamamı öğretmişti!
-Sen yürü.
-Şimdi yanıma da ne almalıyım ki? Hani havalar falan nasıl olur orada? Dur bir eşyalarımı toplasaydım.
-Yanına hiçbir şey almana gerek yok.
-Vaaaaay desene hepsi orada hazır olacak, tamam sevdim bu işi.
Anam bir baktım, dünyadan falan da çıktık sonra. Topluca uçuyormuşuz meğersem. Sıra falan da yok hani. İte kalka gidiyoruz. Bir kalabalığız ki sormayın gitsin. Genci yaşlısı herkes gidiyor. Sanki tüm dünya he. Bir de konuşmalar duydum ben "kıyamet" falan diyolar. O zaman dank etti bana hakkaten de tüm dünya burada. Vay be. Gittik sonra bir sırada beliyoruz tabi. Hala durumu çakamamışlar da var. "İşim var, toplantım var çabuk olun" diyenler mi dersin, "Sevgilimle buluşacağım ben ya, görmedim kaç gündür, ektim sanacak, zaten limoni aramız." diyenler mi dersin, "Kırk yılda bir hanımdan kurtulduk eğlenecektik onda da bu çıktı iyi mi?" diyenler mi dersin, "Oh lan sınavdan yırttık"lar mı dersin, "Noldu lan yoksa bizim hatunun mu işi bu, aldattığımı falan mı çaktı, işkence mi edecek??!!" diyenler mi dersin, hepsi. Güldüm tabi kendi kendime. Bazıları da durumu çakmış, sevdiklerini arıyordu bu arada. Üzüldüm onlara tabi, bulsunlar ailelerini, sevgililerini dedim, ayrılmasınlar. Ben mi? Ben orada da kendi başıma bir köşemde oturdum bekledim, yalnızlığı severim tabi, hoştur. Kimseye de bulaşmadım, sadece izledim durumu. Bir de mutluyum ki sormayın gitsin, bitti lan! diye böyle. Utanmasam halay çekeceğim o derece yani! Ömrümde hiç bu kadar sevindiğimi hatırlamıyordum. Doğru ya, ömrümde değildim artık çünkü. Ömrümden sonra da olsa sevinmiştim sonunda.

Sonra ne mi oldu? Uyandım... Evet, hepsi basit bir hayaldi... Derin bir nefes aldım, şu "yaşamak" denen şeye devam edebilmek için.

0 voices:

Post a Comment

I love all the people who babble!

Whisper